Naar Busteni

Wat een dag. Martin en ina waren om half zes al het bed uit om naar de zons opgang to gaan kijken boven de zwarte zee. Wij bleven lekker op bed liggen. Toen ze terug waren gedoucht en gaan ontbijten bij de..................McDonalds....... tja wat zal ik er van zeggen,  je moet alles eens gedaan hebben.

Daarna de koffers ingeladen en op weg naar Bustini. Het was al een hele uitdaging om Constanta uit te komen,  heel druk, file.  Toen via de snelweg naar Boekarest, dat ging goed. Even een tussen stop aan de oevers van de Donau en weer door. Op de ring van Boekarest ging het weer mis. File.  

Éindelijk weer doorrijden naar onze eind bestemming.  Weer mis. Met dan 20 km file. Uiteindelijk na twee en een half uur vertraging,  dus totaal zes uur in de auto aan gekomen in ons pension Sebastiaan.

Wat een geweldige plek, aan de rand van het dorp. Met tuin, en BBQ en en host die enigszins Engels spreekt.  Prachtige kamers,  heel ruim,  schoon. Gauw vlees gehaald en de BBQ  starten. Met hulp van mijn VRIEND Titimic (de host) die houtjes kloofde, onze Roemeense worstjes grilde en zijn persoonlijk milde Palenca van pruimen schonk.  Brr, daar word je dronken van....

Lekker geBBQtj. En gedronken

Nog even de plannen van morgen besproken  nageborreld.

Welterusten

Wacht, wat ik misschien nog niet heb gemeld dat het elke dag boven de 30 graden is met veel zon en des avonds koelt het niet echt af. Maar hier is het koud, lekker.  Zelfs met jas aan gegeten.  Wat Lekker...