Naar Piatra Fantanele

Ik vertelde dus dat we gingen eten. Dat was wel bijzonder. Het duurde ontzettend lang voor we na de soep het hoofd gerecht kregen. We gaan al bijna geen trek meer. Ok het ontbijt was zo traag. duurde heel lang. Aan de andere kant, we zaten ondanks het weer in de prachtige tuin bin het complex.  Inspiratie opgedaan voor onze eigen tuin. 

Uiteinde toch op pad. Eerst naar de Pietrele Doamnei. Een rare rots boven op een glooiende berg. De route was weer indrukwekkend mooi. De rots ook, maar dat wisten heel veel mensen. Toch was de weg deze keer niet geblokkeerd omdat er genoeg parkeer gelegenheid was. Een lekker worstje gegeten. Geklauwterd. Gefotografeerd, en weet door. 

Ik hád het nog niet over onze rei methode gehad. Het was elk uur wel zo dat een paar of iedereen moest plassen, we zijn allemaal boven de 50. Dus Martin en ik wisselen elk uur van bestuurders plaats en lassen we direct en plas pauze in(een heel soms ook nog tussen door) zo zie je nog eens wat. 

Door naar dé volgende stop, plassen, ijs en weer door. Dat betrok weet de hemel. Een reden we in een behoorlijke regen bui door naar ons eindpunt. Een mooi pension. Men spreekt er wel geen weg Engels maar goed, wel mooi dus, en maar regenen. 

Spelletje gedaan, en op zoek naar eten. De eerste keus wilden ze ons niet hebben,  "Table for four?" , snelle zacherijnige nee schuden en verder ons negeren. Ok, dan niet. Door naar de volgddnde, daar was men wel welkom,  lekker gegeten,  en héérlijke frisdrank,  zelfgemaakt met meloen of passie vrucht. 

Teug naar huis,  spelletje,  kregen sterke drank aangeboden,  weer.

Lekker, wel straf, hiermee vergeleken zijn wist drinkers maar watjes. 

Zo lekker slapen,  het is ondertussen wel droog geworden